Όταν διαπιστώνεται ότι η διατήρηση ενός δοντιού είναι επικίνδυνη, τότε θα πρέπει να αφαιρείται.
ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΜΙΑ
Εξαγωγή Δοντιού
Όταν διαπιστώνεται ότι η διατήρηση ενός δοντιού είναι επικίνδυνη, τότε θα πρέπει να αφαιρείται.
Αν γίνει μια τέτοια διαπίστωση κλινικά και ακτινογραφικά, πραγματοποιείται μια εξαγωγή η οποία με τη χρήση σύγχρονων μέσων είναι γρήγορη και ανώδυνη.
Ανώδυνη Διαδικασία
Προστασία του Στόματος
Βασική επιδίωξη πλέον του οδοντιάτρου είναι η διατήρηση των δοντιών, που υπάρχουν στο στόμα του ασθενούς και η αποκατάσταση τους με θεραπευτικές ή προσθετικές μεθόδους. Η παλιά ρήση «πονάει δόντι βγάζει δόντι» ανήκει πλέον στο παρελθόν. Όταν όμως διαπιστώνεται ακτινογραφικά και κλινικά, ότι η διατήρηση ενός του δοντιού στο στόμα είναι επικίνδυνη και υπεύθυνη για οξείες φλεγμονές θα πρέπει να αφαιρείται.
Ενδείξεις εξαγωγής των δοντιών:
1. Εκτεταμένη αυχενική τερηδόνα
2. Οξύ φατνιακό απόστημα σε δόντια που η διατήρηση τους δεν είναι εφικτή (π.χ. φρονιμίτες)
3. Περιοδοντίτιδα σε προχωρημένο στάδιο
4. Οξείες ή χρόνιες παθολογικές καταστάσεις του πολφού, σε δόντια που άλλες πιθανές θεραπείες δεν είναι εφικτές (π.χ ακρορριζεκτομή)
5. Κάταγμα στην μεσότητα της ρίζας (μετά από τραυματισμό)
6. Υπερέκφυση δοντιού
7. Κάταγμα της γνάθου, στο σημείο το οποίο βρίσκεται το δόντι που εμποδίζει την ακινητοποίηση της
8. Ορθοδοντική θεραπεία, που επιβάλλει την εξαγωγή ενός ή περισσότερων δοντιών
9. Περιπτώσεις έκτοπων, ημιέγκλειστων ή έγκλειστων φρονιμίτων.
10. Υπεράριθμα δόντια που παρεμποδίζουν την ανατολή κανονικών δοντιών
11. Περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική θεραπεία
12. Αισθητικές ανάγκες.
Συνήθως τα δόντια που αναγκαζόμαστε να αφαιρέσουμε είναι περιοδοντικά, με μεγάλη κινητικότητα ή έχουν υποστεί κάταγμα.
Φρονιμίτες
Επίσης πολύ συχνά αναγκαζόμαστε να αφαιρέσουμε τους φρονιμίτες είτε διότι δημιουργούν φλεγμονές και πόνο στον ασθενή ή γιατί δεν έχουν χώρο να ανατείλουν και πιέζοντας καταστρέψουν τα γειτονικά δόντια. Γι αυτό πολλές φορές συστήνεται να αφαιρούνται οι φρονιμίτες πριν δημιουργήσουν ιδιαίτερα προβλήματα στον ασθενή και ας είναι ακόμα ασυμπτωματικοί. Καλό λοιπόν είναι όταν κάποιος είναι στην ηλικία των 20 με 25 ετών, να γίνεται κλινική και ακτινολογική αξιολόγηση στους φρονιμίτες του και αν κρίνεται ότι στο μέλλον μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα, να αφαιρούνται. Σε νεαρή ηλικία είναι πολύ πιο εύκολη η αφαίρεση τους διότι το οστό που τους περιβάλλει είναι ακόμα ελαστικό και μαλακό, και η επούλωση του πιο εύκολη από ότι σε μεγαλύτερη ηλικία.
Παλαιότερα η εξαγωγή ενός δοντιού και ειδικά φρονιμίτη, ήταν μια περιπλοκή και συχνά επώδυνη, για τον ασθενή διαδικασία. Στις μέρες μας με τα σύγχρονα μέσα που διαθέτουμε και την σωστή αναισθησία, είναι μια απλή σύντομη και κυρίως ανώδυνη οδοντιατρική επέμβαση.